Paradontoza – objawy, przyczyny, leczenie.

Paradontoza

Przewlekłe stany zapalne w jamie ustnej i krwawienie dziąseł, to oprócz próchnicy, najczęstsze dolegliwości, z jakimi pacjenci zgłaszają się do lekarzy dentystów. Co trzeci Polak ma poważne problemy z dziąsłami, które nieleczone mogą prowadzić nawet do utraty zębów.
Paradontoza to choroba przewlekła, u której podłoża leży stan zapalny przyzębia. Jej konsekwencje bywają bardzo poważne, nie lekceważmy więc żadnych niepokojących objawów. Wczesne rozpoznanie i wdrożenie leczenia daje ogromne szanse na uratowanie zębów.

Przyczyny paradontozy

Głównymi przyczynami tej choroby są długo nieleczone infekcje w jamie ustnej (próchnica zębów) oraz zalegająca płytka nazębna.
Najczęściej występującą przyczyną przewlekłych infekcji bakteryjnych w jamie ustnej jest niestety nieodpowiednia higiena. Aż 70% Polaków deklaruje, że dbają o zęby wyłącznie przy pomocy tradycyjnej manualnej szczoteczki. Aby skutecznie usunąć płytkę bakteryjną, nie wystarczy samo szczotkowanie zębów. Konieczne jest również codzienne używanie nitki do zębów i antybakteryjnych płynów do płukania jamy ustnej.
Próchnicy zębów i stanom zapalnym dziąseł sprzyja także nieodpowiednia dieta, oparta na produktach wysoko przetworzonych, bogata w cukier, kwasy i napoje gazowane, a uboga w owoce, warzywa, białko i wapń.
Osobną grupę pacjentów narażonych na paradontozę stanowią osoby z obniżoną odpornością organizmu na przykład po przeszczepach oraz z wrodzonymi i nabytymi deficytami odporności. Tacy pacjenci powinni szczególnie dbać o higienę i raz na trzy miesiące kontrolować stan swoich zębów i dziąseł u stomatologa.
W powstawianiu paradontozy mają również znaczenie uwarunkowania genetyczne.

Objawy

Paradontoza to choroby, która rozwija się powoli i zanim zacznie dawać bardzo dokuczliwe objawy, może minąć nawet kilka lat. W jej początkowym stadium pojawiają się takie symptomy jak krwawienie dziąseł podczas szczotkowania zębów, przewlekły nieprzyjemny zapach z ust, czy nadwrażliwość zębów i dziąseł na dotyk.
Kolejny etap choroby to wyraźna zmiana wyglądu i koloru dziąseł, która może pojawić się w jednym miejscu lub w całej jamie ustnej. Dla pacjentów z paradontozą charakterystyczna jest tak zwana recesja zębowa, czyli odsłonięcie szyjek zębowych prowadzące do odsłonięcia korzeni zębów. Bardzo często pojawia się także uporczywy ból oraz opuchnięcie dziąseł.

Czytaj także  Przyczyny zatrzymywania się wody w organizmie

Leczenie

Podstawą w leczeniu paradontozy jest usunięcie zalegającej w postaci kamienia płytki nazębnej, wyleczenie próchnicy i bardzo skrupulatna pielęgnacja na co dzień. W zależności od stopnia zaawansowania choroby dentysta wdraża nieco inne postępowanie lecznicze. Czasami konieczna jest antybiotykoterapia, aby pozbyć się chorobotwórczych bakterii zalegających w kieszonkach dziąsłowych. W przypadku zaawansowanych zmian dobre efekty przynosi laseroterapia laserem biostymulującym, który leczy stany zapalne dziąseł i wspomaga ich naturalne procesu regeneracyjne. Niekiedy dla ratowania zębów konieczne jest również wykonanie specjalistycznych zabiegów periodontologicznych takich jak odwarstwienie błony śluzowej od okostnej, mosty, korony, a także uzupełnienia ubytków kostnych.
W początkowych stadiach paradontozy bardzo skuteczne są też naturalne sposoby leczenia. Warto spróbować płukanek ziołowych z rumianku, szałwii lub dziurawca oraz naturalny goździkowy olejek eteryczny. Badania dowiodły, że u przypadku osób dotkniętych paradontozą dobre efekty przynosi suplementacja wapnia oraz enzymu Q10.
Nie lekceważmy żadnych niepokojących zmian w jamie ustnej. Pamiętajmy, że nieleczona paradontoza nie tylko prowadzi do utraty zębów, ale jest groźna dla naszego zdrowia i życia, ponieważ zakażona jama ustna jest ogniskiem bakteryjnym, z którego chorobotwórcze drobnoustroje mogą zostać posiane na cały organizm i prowadzić do takich powikłań jak na przykład zapalenie nerek czy zapalenie mięśnia sercowego. Ponadto, pomimo iż implantologia jest szansą dla osób, które utraciły zęby, to nie zawsze mogą z niej skorzystać pacjenci chorujący na paradontozę. Często w wyniku tej choroby dochodzi bowiem do zbyt dużego zaniku tkanki kostnej, aby możliwe było przeprowadzenie implantacji.